Dom / Aktualności / Wiadomości branżowe / Plastikowy kubek do kontaktu z żywnością: jak go rozpoznać? Które materiały są naprawdę odporne na ciepło i bezpieczne?

Plastikowy kubek do kontaktu z żywnością: jak go rozpoznać? Które materiały są naprawdę odporne na ciepło i bezpieczne?

W życiu codziennym kubki plastikowe są szeroko stosowane do wody pitnej, napojów, a nawet gorących napojów ze względu na ich lekkość, nietłukące i przenośne zalety. Jednak nie wszystkie plastikowe kubki są bezpieczne — niektóre plastikowe kubki niskiej jakości, nie przeznaczone do kontaktu z żywnością, mogą uwalniać szkodliwe substancje (takie jak plastyfikatory lub metale ciężkie) w kontakcie z żywnością lub gorącymi płynami, stwarzając ryzyko dla zdrowia ludzkiego. Wśród nich kubki plastikowe przeznaczone do kontaktu z żywnością zaprojektowano tak, aby spełniały rygorystyczne normy bezpieczeństwa, jednak wielu konsumentów ma problem z odróżnieniem ich od zwykłych kubków plastikowych. W tym artykule będziemy systematycznie wyjaśniać, jak rozpoznać plastikowe kubki przeznaczone do kontaktu z żywnością i które materiały są naprawdę odporne na ciepło i nieszkodliwe.

Dlaczego wybór plastikowych kubków przeznaczonych do kontaktu z żywnością jest tak istotny?

Przed zapoznaniem się z metodami identyfikacji ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego produkt jest przeznaczony do kontaktu z żywnością plastikowe kubki są koniecznym wyborem. Kubki plastikowe nie przeznaczone do kontaktu z żywnością są zwykle wykonane z tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu lub tanich polimerów, które nie spełniają norm bezpieczeństwa w kontakcie z żywnością. Kubki te używane do przechowywania żywności lub napojów — zwłaszcza gorących (takich jak wrząca woda, kawa lub gorące mleko) — mogą pod wpływem ciepła ulegać reakcjom chemicznym, powodując przedostawanie się szkodliwych substancji do cieczy.



Na przykład niektóre tworzywa sztuczne nie przeznaczone do kontaktu z żywnością zawierają ftalany (rodzaj plastyfikatora stosowanego w celu zwiększenia elastyczności). Po podgrzaniu ftalany mogą łatwo rozpuścić się w napojach i przedostać się do organizmu człowieka, potencjalnie zaburzając pracę układu hormonalnego, zwłaszcza u dzieci i kobiet w ciąży. Ponadto metale ciężkie (takie jak ołów, kadm) zawarte w tworzywach sztucznych niskiej jakości mogą z czasem przedostawać się do żywności, prowadząc do chronicznego zatrucia.

Z drugiej strony plastikowe kubki przeznaczone do kontaktu z żywnością są wykonane z materiałów, które przeszły certyfikaty bezpieczeństwa żywności (takie jak FDA w Stanach Zjednoczonych, UE 10/2011 lub normy krajowe, takie jak GB 4806 w Chinach). Materiały te zostały przetestowane pod kątem toksyczności, migracji szkodliwych substancji i odporności na ciepło, co gwarantuje, że żadne szkodliwe składniki nie zostaną uwolnione nawet w kontakcie z żywnością lub gorącymi płynami. Wybór plastikowych kubków przeznaczonych do kontaktu z żywnością to nie tylko gwarancja zdrowia osobistego, ale także sposób na uniknięcie długoterminowych potencjalnych zagrożeń dla zdrowia.

Jak rozpoznać plastikowe kubki przeznaczone do kontaktu z żywnością? 5 praktycznych metod

Odróżnienie plastikowych kubków przeznaczonych do kontaktu z żywnością od niespożywczych nie wymaga profesjonalnego sprzętu – wstępną ocenę można łatwo dokonać na podstawie 5 praktycznych metod:

1. Sprawdź „Znak dopuszczenia do kontaktu z żywnością” na korpusie kubka

Najbardziej bezpośrednią i niezawodną metodą jest odszukanie znaku dopuszczenia do kontaktu z żywnością wydrukowanego na plastikowym kubku. Stali producenci wyraźnie zaznaczą rodzaj materiału i certyfikat kontaktu z żywnością na spodzie lub z boku kubka. Typowe znaki obejmują:

  • Krajowe znaki standardowe: Na przykład w Chinach produkty z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością muszą być oznaczone „GB 4806.7-2016” (krajowa norma dotycząca materiałów i produktów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością). W UE znakiem jest zwykle „CE” (wskazujący zgodność z dyrektywami UE dotyczącymi bezpieczeństwa żywności) plus „kontakt z żywnością” lub symbol widelca i noża. W Stanach Zjednoczonych może być drukowany znak certyfikacji FDA.
  • Kody identyfikacyjne materiałów: Na dnie kubka często znajduje się symbol trójkąta z liczbą (1-7), która reprezentuje różne tworzywa sztuczne. Chociaż nie wszystkie kody bezpośrednio wskazują „dopuszczony do kontaktu z żywnością”, niektóre materiały (takie jak 5, 7 w przypadku niektórych typów) są powszechnie stosowane w kontakcie z żywnością. Uwaga: sam kod nie jest certyfikatem dopuszczonym do kontaktu z żywnością, ale może pomóc w identyfikacji materiału (więcej szczegółów w następnej sekcji).

Ostrzeżenie: Jeśli plastikowy kubek nie ma żadnych oznaczeń, są one zamazane, niekompletne lub zawierają jedynie niejasne słowa, takie jak „wysokiej jakości plastik” bez określonych norm lub kodów, prawdopodobnie jest to produkt nie przeznaczony do kontaktu z żywnością i należy go unikać.

2. Zwróć uwagę na wygląd i fakturę filiżanki

Dopuszczony do kontaktu z żywnością plastikowe kubki i niespożywcze różnią się znacznie wyglądem i konsystencją:

  • Dopuszczony do kontaktu z żywnością cups: The surface is smooth, uniform in color, and free of obvious blemishes (such as bubbles, scratches, or uneven color blocks). The texture is firm but not brittle—when pressed gently, it can return to its original shape without cracking. The cup body is transparent or translucent (for clear materials) with no turbidity or impurities visible.
  • Kubki nie przeznaczone do kontaktu z żywnością: Powierzchnia może być szorstka, z widocznymi śladami pleśni lub nierównymi krawędziami. Kolor jest często matowy lub ma dziwny połysk (taki jak tłusty połysk), a niektóre mogą mieć ostry zapach plastiku. Tekstura jest albo zbyt miękka (łatwo się odkształca przy ściskaniu), albo zbyt krucha (łatwo pęka po upuszczeniu), co wskazuje na złą jakość materiału.

Wskazówka: W przypadku kolorowych kubków plastikowych wybieraj te o jednolitych i jasnych kolorach – unikaj kubków o wyblakłych kolorach lub migracji kolorów (np. po przetarciu wilgotną szmatką kolor się ściera), ponieważ może to wskazywać na użycie niespełniających norm pigmentów zawierających metale ciężkie.

3. Powąchaj kubek pod kątem nietypowych zapachów

Plastikowe kubki wykonane z materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością prawie nie mają zapachu, podczas gdy kubki nie przeznaczone do kontaktu z żywnością często wydzielają silny zapach plastiku lub inne nietypowe zapachy (takie jak ostry zapach chemiczny). Metoda identyfikacji jest prosta:

  • Zapach suchy: Wyjmij kubek z opakowania i bezpośrednio go powąchaj. Jeśli wyczuwalny jest wyraźny zapach plastiku, prawdopodobnie nie jest on przeznaczony do kontaktu z żywnością.
  • Próba gorącej wody: Do filiżanki wlać wrzącą wodę, przykryć i odstawić na 5-10 minut. Następnie wylej wodę i powąchaj wnętrze kubka. Jeśli wydziela się ostry zapach (taki jak zapach spalenizny lub chemiczny), oznacza to, że kubek może wydzielać szkodliwe substancje po podgrzaniu i nie jest dopuszczony do kontaktu z żywnością.

Zasada działania: Tworzywa sztuczne przeznaczone do kontaktu z żywnością wykonane są z polimerów o wysokiej czystości i stabilnych właściwościach chemicznych, dzięki czemu nie wydzielają nieprzyjemnych zapachów nawet po podgrzaniu. Tworzywa sztuczne nie przeznaczone do kontaktu z żywnością często zawierają zanieczyszczenia lub dodatki (takie jak niskiej jakości plastyfikatory), które ulatniają się pod wpływem ciepła i wytwarzają nietypowy zapach.

4. Sprawdź odporność na ciepło za pomocą gorącej wody

Choć metoda ta jest destrukcyjna (nie jest zalecana w przypadku drogich kubków), pozwala szybko zweryfikować odporność cieplną i bezpieczeństwo kubka:

  • Sposób wykonania: Do filiżanki wlać wrzącą wodę i odstawić na 30 minut. Obserwuj, czy miseczka nie odkształca się, nie mięknie lub nie przecieka. Jednocześnie dotknij zewnętrznej ścianki kubka — jeśli wydaje się nienormalnie gorący (co wskazuje na słabą izolację cieplną, co może również oznaczać niestabilność materiału) lub jeśli korpus kubka staje się miękki i łatwy do ściśnięcia, prawdopodobnie jest to kubek nie dopuszczony do kontaktu z żywnością i o niskiej odporności na ciepło.
  • Dopuszczony do kontaktu z żywnością performance: Qualified food-grade plastic cups (especially those designed for hot drinks) can withstand temperatures of 100°C or higher without deformation, softening, or releasing odors. For example, cups made of PP or PCTG materials can easily withstand boiling water.

Uwaga: Nie używaj tej metody w przypadku kubków wyraźnie oznaczonych „tylko do zimnych napojów”, ponieważ nawet materiały przeznaczone do kontaktu z żywnością, nieprzeznaczone do wysokich temperatur, mogą odkształcić się pod wpływem wrzącej wody.

5. Sprawdź producenta i informacje o produkcie

Zwykli producenci plastikowych kubków do kontaktu z żywnością udostępniają pełne informacje o produkcie, w tym nazwę producenta, adres, dane kontaktowe, datę produkcji i okres przydatności do spożycia (jeśli dotyczy). Informacje te możesz sprawdzić na opakowaniu produktu lub na korpusie kubka:

  • Wiarygodne oznaczenia: Producent posiada znaną markę lub zarejestrowaną nazwę firmy (nie jest to mglista „fabryka tworzyw sztucznych XX”). Opakowanie jest schludne, z wyraźnym nadrukiem i bez literówek.
  • Sygnały ostrzegawcze: Opakowanie jest szorstkie, nie zawiera informacji o producencie lub zawiera jedynie fałszywą nazwę marki. Informacje o produkcie są wydrukowane na naklejce, którą można łatwo odkleić (typowy trik w przypadku podrabianych produktów).

Wskazówka: jeśli nie masz pewności co do marki, możesz wyszukać informacje o producencie w Internecie — zwykłe firmy mają oficjalne strony internetowe lub dokumenty certyfikujące produkty, podczas gdy produkty nie przeznaczone do kontaktu z żywnością często nie mają identyfikowalnych informacji o marce.

Które materiały, z których wykonane są plastikowe kubki przeznaczone do kontaktu z żywnością, są naprawdę odporne na ciepło i bezpieczne?

Nie wszystkie tworzywa sztuczne przeznaczone do kontaktu z żywnością są odporne na ciepło — niektóre nadają się tylko do zimnych napojów, inne natomiast są w stanie wytrzymać wysokie temperatury. Poniżej znajdują się najpopularniejsze bezpieczne i żaroodporne tworzywa sztuczne przeznaczone do kontaktu z żywnością, wraz z ich charakterystyką i możliwymi scenariuszami zastosowania:

1. Polipropylen (PP, kod materiału 5)

PP jest najczęściej stosowanym tworzywem sztucznym przeznaczonym do kontaktu z żywnością, znanym z doskonałej odporności na ciepło i bezpieczeństwa. Oznaczona jest cyfrą „5” w symbolu trójkąta na dole filiżanki.

  • Odporność na ciepło: Wytrzymuje temperatury do 120-140°C, czyli wyższą niż temperatura wrzenia wody (100°C). Można go używać do przechowywania wrzącej wody, kawy, gorącego mleka, a nawet można go umieścić w kuchence mikrofalowej w celu podgrzania (uwaga: niektóre kubki PP z ozdobnymi wzorami mogą nie nadawać się do kuchenki mikrofalowej – sprawdź oznaczenie).
  • Bezpieczeństwo: PP to stabilny polimer nie zawierający plastyfikatorów ani metali ciężkich. Nie uwalnia szkodliwych substancji nawet po podgrzaniu i przeszedł rygorystyczne certyfikaty bezpieczeństwa żywności na całym świecie.
  • Zalety: Lekki, odporny na uderzenia (niełatwo stłuc się po upuszczeniu), odporny na korozję (nie reaguje z kwaśnymi i zasadowymi napojami, takimi jak soki owocowe czy herbata) i łatwy w czyszczeniu (można myć w zmywarce).
  • Wady: Przezroczystość jest przeciętna (zwykle mlecznobiała lub półprzezroczysta, nie do końca przezroczysta), może stać się łamliwa pod wpływem długotrwałego narażenia na światło słoneczne (promienie UV).
  • Polecane do: Kubki do codziennego picia, kubki podróżne, kubki na wodę dla dzieci, pojemniki na żywność nadające się do kuchenki mikrofalowej.

2. Kopoliester Tritanu (Tritan, kod materiału 7)

Tritan to opracowane w ostatnich latach wysokowydajne tworzywo sztuczne dopuszczone do kontaktu z żywnością, należące do rodziny kopoliestrów (często oznaczane kodem 7, ale należy sprawdzić etykietę „Tritan”). Jest szeroko stosowany w wysokiej klasy plastikowych kubkach.

  • Odporność na ciepło: wytrzymuje temperatury do 100-110°C, co jest odpowiednie do przechowywania wrzącej wody lub gorących napojów. Nie zaleca się jednak długotrwałego podgrzewania w kuchence mikrofalowej (długotrwałe wysokie temperatury mogą mieć wpływ na żywotność).
  • Bezpieczeństwo: Tritan nie zawiera bisfenolu A (BPA), szkodliwej substancji, która może zaburzać pracę układu hormonalnego. Jest nietoksyczny, bezwonny i nie wydziela żadnych szkodliwych substancji nawet w kontakcie z gorącymi płynami. Został certyfikowany przez FDA, UE i inne władze.
  • Zalety: Wysoka przezroczystość (porównywalna ze szkłem, przejrzyste i jasne), dobra odporność na uderzenia (trwalsza niż szkło, niełatwa do stłuczenia) i odporność na korozję chemiczną (może pomieścić napoje gazowane, soki owocowe i inne kwaśne napoje, nie plami ani nie pochłania zapachów).
  • Wady: wyższa cena w porównaniu do przyssawek PP i niektóre niskiej jakości przyssawki z imitacji Tritanu mogą zawierać gorsze kopoliestry, które nie spełniają norm bezpieczeństwa.
  • Najlepsze do: Wysokiej klasy kubki na wodę, butelki sportowe, kubki do picia dla dzieci (szczególnie dla rodziców, którzy cenią sobie przejrzystość i brak BPA).

3. Kopoliester PCTG (PCTG, kod materiału 7)

PCTG to inny rodzaj materiału kopoliestrowego dopuszczonego do kontaktu z żywnością, podobny do Tritanu, ale o nieco innych właściwościach. Jest również oznaczony kodem 7 i często oznaczony jako „PCTG” na korpusie kubka.

  • Odporność na ciepło: wytrzymuje temperaturę do 109°C, która jest odpowiednia do przechowywania gorących napojów, takich jak wrząca woda lub kawa. Ma lepszą odporność na ciepło niż zwykłe tworzywo PET, ale nie jest zalecany do podgrzewania w kuchence mikrofalowej.
  • Bezpieczeństwo: PCTG nie zawiera BPA, jest nietoksyczny i ma doskonałą stabilność chemiczną. Nie wydziela szkodliwych substancji w kontakcie z żywnością lub gorącymi płynami i spełnia światowe standardy bezpieczeństwa żywności.
  • Zalety: Doskonała przezroczystość (przezroczysta i błyszcząca jak szkło), dobra wytrzymałość (niełatwo pękać i odkształcać się) oraz odporność na żółknięcie (nie żółknie nawet po długotrwałym użytkowaniu lub wystawieniu na działanie promieni słonecznych).
  • Wady: Nieco niższa odporność na uderzenia niż Tritan, a cena jest stosunkowo wysoka.
  • Najlepsze do: Przezroczyste kubki do picia, kubki na sok, pojemniki na zimne/gorące napoje (odpowiednie dla użytkowników ceniących przezroczystość i odporność na ciepło).

4. Polietylen o dużej gęstości (HDPE, kod materiału 2)

HDPE to popularne tworzywo sztuczne przeznaczone do kontaktu z żywnością, oznaczone kodem 2. Często wykorzystuje się go do produkcji grubych plastikowych kubków lub butelek na wodę.

  • Odporność na ciepło: Wytrzymuje temperatury do 110°C, co jest odpowiednie do przechowywania gorącej wody, ale nie do długotrwałego narażenia na wysokie temperatury (np. wrząca woda pozostawiona w filiżance na wiele godzin może spowodować lekkie zmiękczenie). Nie można go używać w kuchence mikrofalowej.
  • Bezpieczeństwo: HDPE jest nietoksyczny, bezwonny i ma dobrą stabilność chemiczną. Nie zawiera szkodliwych substancji typu BPA czy plastyfikatorów, dzięki czemu jest bezpieczny w kontakcie z żywnością.
  • Zalety: Wysoka trwałość (gruby i wytrzymały, niełatwy do złamania), dobra odporność na wilgoć (nadaje się do przechowywania napojów) i łatwość czyszczenia (można myć wodą z mydłem).
  • Wady: niska przezroczystość (zwykle nieprzezroczysta, w kolorach takich jak biały, niebieski lub zielony) i stosunkowo ciężka w porównaniu do PP lub Tritanu.
  • Najlepsze do: Kubków na wodę o dużej pojemności, kubków podróżnych (do zimnych lub ciepłych napojów, a nie gorącej wrzącej wody) i kubków treningowych dla dzieci (ze względu na ich wytrzymałość).

5. Materiały, których należy unikać: tworzywa sztuczne nieodporne na ciepło lub potencjalnie szkodliwe

Chociaż powyższe materiały są bezpieczne i odporne na ciepło, niektóre tworzywa sztuczne — nawet jeśli są oznaczone jako „dopuszczone do kontaktu z żywnością” — nie nadają się do gorących napojów ani do długotrwałego użytku. Należą do nich:

  • Politereftalan etylenu (PET, kod materiału 1): PET jest powszechnie używany do produkcji jednorazowych butelek plastikowych (np. butelek po napojach gazowanych). Ma słabą odporność na ciepło (wytrzymuje tylko do 60°C) i może wydzielać szkodliwe substancje pod wpływem gorących płynów. Nie nadaje się do wielokrotnego użytku ani do przechowywania gorących napojów.
  • Polichlorek winylu (PVC, kod materiału 3): PVC jest rzadko stosowany w kubkach do kontaktu z żywnością, ponieważ zawiera plastyfikatory (ftalany), które łatwo wymyć po podgrzaniu. Jest toksyczny i należy unikać kontaktu z żywnością.
  • Polistyren (PS, kod materiału 6): PS służy do produkcji jednorazowych kubków piankowych lub przezroczystych kubków plastikowych. Ma słabą odporność na ciepło (wytrzymuje jedynie temperaturę do 70-80°C) i może wydzielać styren (potencjalnie szkodliwą substancję) w kontakcie z gorącymi płynami. Nie nadaje się do przechowywania gorących napojów ani wielokrotnego użytku.

Jakie są najważniejsze środki ostrożności podczas używania plastikowych kubków przeznaczonych do kontaktu z żywnością?

Nawet w przypadku wysokiej jakości plastikowego kubka przeznaczonego do kontaktu z żywnością niewłaściwe użycie może skrócić jego żywotność lub wpłynąć na bezpieczeństwo. Oto ważne środki ostrożności, o których należy pamiętać:

1. Nie przekraczaj zalecanego zakresu temperatur

Każdy plastik dopuszczony do kontaktu z żywnością ma maksymalną temperaturę odporności na ciepło — nie należy używać kubka poza tym zakresem. Na przykład:

  • Kubki PP są odporne na wrzącą wodę (100°C), ale nie należy ich wkładać do piekarnika (temperatury do 200°C i wyższe powodują stopienie plastiku).
  • Kubki wykonane z Tritanu lub PCTG mogą pomieścić wrzącą wodę, ale nie należy ich używać do przechowywania płynów o temperaturze powyżej 110°C (np. gorącego oleju lub świeżo parzonej herbaty o temperaturze 120°C).

Wskazówka: Sprawdź instrukcję obsługi kubka lub oznaczenie temperatury na korpusie kubka (np. „maks. temp. 120°C”), aby potwierdzić bezpieczny zakres temperatur.

2. Unikaj używania ściernych środków czyszczących i szczotek

Używanie wełny stalowej, szczotek o twardym włosiu lub ściernych środków czyszczących (np. proszku do szorowania) do czyszczenia kubka powoduje zarysowanie powierzchni plastiku. Zadrapania mogą być siedliskiem bakterii (które są trudne do czyszczenia) i mogą powodować szybszą degradację materiału, zwiększając ryzyko migracji szkodliwych substancji.

Prawidłowa metoda czyszczenia: Do czyszczenia kubka użyj miękkiej gąbki lub szmatki nasączonej neutralnym detergentem (np. płynem do naczyń). W przypadku uporczywych plam (np. plam po kawie) namocz kubek w ciepłej wodzie z niewielką ilością sody oczyszczonej na 10-15 minut, a następnie delikatnie przetrzyj.

3. Nie używaj kubka przez dłuższy czas poza jego okresem użytkowania

Dopuszczony do kontaktu z żywnością plastic cups have a service life (usually 1-3 years, depending on the material and frequency of use). Over time, the plastic will age due to repeated use, cleaning, and exposure to heat or sunlight—this may cause the material to become brittle, discolored, or lose its chemical stability.

Oznaki wskazujące na potrzebę wymiany kubka: Korpus kubka pożółknie, pęknie lub zdeformuje się; powierzchnia staje się szorstka lub pojawiają się na niej zadrapania trudne do czyszczenia; lub filiżanka wydziela nieprzyjemny zapach nawet po czyszczeniu.

4. Unikaj przechowywania kubka w ekstremalnych warunkach

  • Środowiska o wysokiej temperaturze: Nie zostawiaj kubka w samochodzie wystawionym na bezpośrednie działanie promieni słonecznych (latem temperatura wewnątrz samochodu może sięgać 60-80°C), ponieważ może to spowodować szybsze starzenie się plastiku lub uwolnienie szkodliwych substancji.
  • Środowiska o niskiej temperaturze: Chociaż większość tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością jest mrozoodporna, długotrwałe przechowywanie w zamrażarce (poniżej -20°C) może spowodować, że tworzywo sztuczne stanie się kruche i łatwe do złamania po wyjęciu i użyciu.

5. Przed pierwszym użyciem dokładnie wyczyść kubek

Nowe plastikowe kubki do kontaktu z żywnością mogą zawierać pozostałości substancji produkcyjnych (np. środków antyadhezyjnych) lub pył z opakowania. Przed pierwszym użyciem kubek dokładnie umyj ciepłą wodą z dodatkiem neutralnego detergentu, a następnie wypłucz czystą wodą. Można także zamoczyć kubek we wrzącej wodzie na 5 minut (jeśli materiał na to pozwala) w celu jego dezynfekcji.

Wybór bezpiecznego i odpornego na ciepło plastikowego kubka do kontaktu z żywnością wymaga dwóch kluczowych kroków: po pierwsze, opanowanie metod identyfikacji (znaczniki kontrolne, obserwacja wyglądu, zapachu pod kątem zapachów, sprawdzenie odporności na ciepło i zweryfikowanie informacji producenta), aby unikać produktów nie przeznaczonych do kontaktu z żywnością; po drugie, wybierz odpowiedni materiał w zależności od potrzeb (PP do codziennych gorących napojów, Tritan/PCTG dla przezroczystości i funkcji wolnych od BPA, HDPE dla wytrzymałości).

Przestrzegając środków ostrożności podczas użytkowania, takich jak nieprzekraczanie zakresu temperatur, stosowanie delikatnych metod czyszczenia i regularna wymiana kubka, możesz mieć pewność, że plastikowy kubek dopuszczony do kontaktu z żywnością pozostanie bezpieczny i trwały. Pamiętaj, że wysokiej jakości plastikowy kubek dopuszczony do kontaktu z żywnością to nie tylko wygodne narzędzie codziennego użytku, ale także gwarancja Twojego zdrowia.